Interview met Nina Buffi, directeur bij Ospin

Een van de uitdagingen om kweekvlees te maken is de ontwikkeling van een geschikte bioreactor, wat je kan vergelijken met de kuipen waarin bier wordt gegist. Wat doet Ospin precies?

Wij leveren kennis aan over hoe je zaken kan produceren met onder andere gisten en bacteriën, hoe je je productieproces best kan organiseren. Onze klanten komen naar ons om te vragen wat ze nodig hebben voor hun specifieke productie. Dat is ook onze benadering: het productieproces moet zich aanpassen aan het product en niet omgekeerd. Daarom zijn we geschikte partner om te werken aan kweekvlees, daarbij gaat het immers ook over het geschikte materiaal vinden en de juiste omstandigheden kennen om vlees uit celcultuur te laten groeien.

Een van de uitdagingen is dus het vinden van de juiste bioreactor om het kweekvlees in te laten groeien. Waarom is die zoektocht zo moeilijk?

De uitdaging is kweekvlees goedkoop maken, dus niet aan de prijs van producten in de medische sector waarvoor de technologie vandaag al wordt gebruikt. Het gaat niet zozeer over het vinden van de juiste bioreactor, wel over het kunnen produceren in grote hoeveelheden om de prijs te drukken. Je moet een bioreactor finetunen om genoeg cellen te kunnen maken. De juiste bioreactoren bestaan al en het is best mogelijk dat we verschillende types tegelijkertijd zullen gebruiken. Maar de juiste omstandigheden in die reactoren verkrijgen, zodat je snel en genoeg cellen kan laten groeien en vlees kan bekomen, dat is een zoektocht.

Bedrijven zijn al enkele jaren bezig om die reactoren op punt te stellen. Waarom neemt dat zoveel tijd in beslag?

Het is een combinatie van factoren. Je hebt een geschikt voedingsmedium nodig voor de reactor waarin de cellen zich kunnen vermenigvuldigen. Zo een medium is nog erg duur om te maken en te kopen, het is immers nog niet op grote schaal nodig omdat er nog geen kweekvlees commercieel wordt geproduceerd. We willen natuurlijk ook dat het diervrij is, dus geen kalfsserum. Er is dan nog de prijs van de bioreactor die een rol zal spelen. Al die knelpunten samen maken het best uitdagend.

Tegenstanders van kweekvlees stellen de technologie vaak voor als iets van grote industrie en fabrieken terwijl verschillende kweekvleesbedrijven een productie op boerderijgrootte promoten. Sommige spreken zelfs van ‘home-brewing’. Is kleinschalige productie van kweekvlees mogelijk?

Het is zeker mogelijk. Je kan omwille van ideologische of maatschappelijke redenen kiezen voor decentrale productie van kweekvlees, op boerderijen bijvoorbeeld. In plaats van een model waarbij enkele giganten de wereldwijde productie in handen hebben. Technisch lijkt het er alvast op dat de bioreactoren best niet te groot worden, omwille van allerlei redenen. Een van die redenen is het feit dat cellen na een tijdje toch stoppen met zich te vermenigvuldigen, waardoor het zinloos en duur wordt om een reusachtige bioreactor te bouwen. Door genetische modificatie zou je dat wel kunnen opdrijven, zodat de cellen blijven aangroeien. Maar een aantal ontwikkelaars van kweekvlees kiezen er bewust voor om dat niet te doen. Een ideale bioreactor hoeft niet groot te zijn, dus voor boeren is een rol in kweekvlees weggelegd.