Peace of Meat en zijn foie gras

Datum gepubliceerd

Het Belgische kweekvleesbedrijf Peace of Meat heeft een flink onderzoeksbudget gekregen om diervrije foie gras te ontwikkelen. Vlaams minister voor Innovatie Hilde Crevits heeft 3,6 miljoen euro toegezegd aan het project Foieture, een samenwerking tussen Peace of Meat en enkele spelers uit de voedingssector. De bedoeling is om in enkele jaren tijd foie gras te ontwikkelen die identiek is aan foie gras vandaag, maar zonder het minste dierenleed.

Paté van foie gras is gebaseerd op een vette lever van een gans of eend. Daarvoor worden dieren gedwongen om energierijk voedsel door te slikken. Naast de evidente ongemakken bij gedwongen voedering treden ook nog andere welzijnsproblemen op. De dieren worden obees en lijden aan pijnlijke aandoeningen aan hun poten, breuken, hittestress en een gezwollen lever die op andere organen drukt.

Ondanks het evidente leed blijft het toch een relatief populair product, vooral tijdens de feestdagen. Frankrijk is met voorsprong de grootste consument van foie gras: het land verbruikt zo’n 70 procent van de wereldproductie. Maar België is ook geen onbelangrijke markt, binnen Europa is ons land de derde grootste verbruiker. In Vlaanderen wordt dwangvoederen nu verboden en moet het enige productiebedrijf sluiten op termijn. In Wallonië daarentegen is geen verbod gepland en zijn meerdere bedrijven actief in de foie-gras-productie. Gezien de blijvende vraag lijkt daar niet meteen een einde aan te komen.

 

 

Mocht de auteur, Mary Shelley, vandaag nog leven, wat zou volgens haar de meest treffende gelijkenis met Frankenstein opleveren? Paté maken van levercellen zonder dieren? Of een fok en kweek van lijdende dieren met zieke organen?

Hermes Sanctorum

Er werd al onderzoek gevoerd naar het produceren van foie gras zonder dwangvoederen, maar daarvoor worden eenden nog altijd vetgemest. De diervrije foie gras zal echter worden gemaakt uit eendenlevercellen die worden gekweekt buiten het dier. Het eerste deel van het onderzoek focust op die celkweek, nadien volgt een fase van opschaling om de cellen in grote hoeveelheden te kunnen bekomen. Uiteindelijk moet een paté-achtige structuur worden gemaakt die kan worden verwerkt tot foie gras.

Vanuit de pluimveesector werd alvast negatief gereageerd. Hun sectorvereniging ‘Vlaamse Bedrijfspluimvee- en Konijnenhouders’ publiceerde een bericht op hun website, met de boodschap dat de diervrije foie gras iets weg heeft van de roman Frankenstein. Het is niet verwonderlijk dat deze bedrijven opkomen voor hun eigen belangen. Frankenstein is in het gelijknamige boek een gevoelig personage dat monsterachtig is opgekweekt en op zoek is naar geluk, vriendschap en erkenning van zijn gevoelens. Mocht de auteur, Mary Shelley, vandaag nog leven, wat zou volgens haar de meest treffende gelijkenis met Frankenstein opleveren? Paté maken van levercellen zonder dieren? Of een fok en kweek van lijdende dieren met zieke organen?